Leesclub (deel 1)

In oktober zijn Marlene (mijn Canadese buuv) en ik een leesclubje begonnen. Het leesniveau is erbarmelijk hier en de scholen doen onvoldoende om dit te verbeteren. De basisschool bij de College heeft het wel als apart vak staan maar niemand heeft echt genoeg kennis. Op dit moment is degene die ik vorig jaar een stuk getraind heb met zwangerschaps/ ouderschapsverlof dus groep 3 (hier de eeste klas) krijgt nauwelijks relevant onderwijs. Het hele onderwijs is echter wel gericht op dat de kinderen kunnen lezen en schrijven. Zo komen er veel te moeilijke teksten op het bord te staan die de meeste kinderen niet kunnen lezen en als ze het kunnen lezen niet goed over kunnen schrijven. Voor onderwijsmensen: “de zone van de naaste ontwikkeling” is een totaal onbekend begrip hier.

Een gat in de markt dus en wij zijn erin gesprongen.( Helaas ;-)zonder aan onze markt te denken!) Elke dinsdag en donderdagmiddag van 4 -5 komen er nu 5 kinderen uit de 2e,3e en 4e klas (groep 4 -6). We hebben ze uitgezocht op leesniveau en de zwakste mochten komen. Sommige anderen voelen zich beledigd omdat ze uitgesloten worden, ze begrijpen niet dat het gaat om het verbeteren van het niveau en dat zij dat niveau voor een deel al hebben.
We hadden wat startproblemen omdat het voor kinderen hier erg moeilijk is op tijd te komen en er van huis uit vaak te weinig controle is. We hebben toen een win/win oplossing gezocht. Voor de kinderen die op tijd zijn hebben we altijd een spelletje/activiteit klaar liggen bv memory en nu rond kerst een soort klei met vormpjes. Ze vinden dat helemaal geweldig en liggen soms al een uur voor tijd voor de deur, dat is ook weer een beetje overdreven dus laten we ze max. 20 minuten van te voren binnen. Ook lezen we aan het eind van de les een boek voor dat alleen geldt voor degene die op tijd waren. De combinatie met het spel maakt dat ze echt op tijd zijn(meestal dan). We hebben voor de ouders een brief gemaakt met daarop de tijden en met de meeste ouders ook een gesprek gehad om te zorgen dat de stimulans van huis uit verbeterde.

In een les laten we de kinderen eerst voorlezen uit het boek dat ze van ons geleend hebben. Zo kunnen we zien of ze echt geoefend hebben. We vragen dan ook of ze ht boek leuk vonden en of ze het nog een keer willen lezen of willen ruilen. Voor dit doel hebben we een flink aantal boeken aangeschaft. In Jos zijn een aantal redelijk goede boekwinkels en met een beetje shoppen heb ik er heel wat kunnen vinden die bij hun niveau passen. Zelfs een aantal in Nigeria gepubliceerde boeken wat wel zo leuk is omdat het meer bij hun belevingswereld aansluit dan een boek over een blank meisje dat met poppen speelt of een blank jongetje met een computer.
We werken de rest van de les rond een themaboek. Zo hebben we "The Gingerbread man" en "Piggy’s birthday dream" gedaan. Nu zijn we natuurlijk met kerst bezig. Uit de boeken laten we de kinderen woorden kiezen die ze willen leren en voegen wij wat woorden toe die wij willen dat ze leren(bv. veel voorkomende woorden zoals and, the, that, man). Die schrijven we op kaartjes die we elke les herhalen (flitsen )en de kinderen schrijven ze in hun alfabet-schriftje om thuis te oefenen.
Daarna doen we nog iets leuks zoals koekjes bakken (gingerbread man), drama met poppen, vingerafdrukken, en kerstster maken. Zo hopen we het idee te geven dat lezen verbonden is met leuke dingen en dat lezen dus leuk is.
Volgende week hebben we een ouderdag. We laten de kinderen deze week een uitnodiging maken en koekjes bakken. De koekjes geven ze dan volgende week en kunnen ze gelijk laten horen hoe ze nu lezen en wat we elke les doen. Verder wil ik het een en ander uitleggen over hoe ouders hun kind kunnen stimuleren met lezen.

Kuna karatu (zij lezen)